با توجه به ویژگی‌های گرمایی حمایل، قاب و لبهٔ پنجره و ابعاد ویژگی‌های لعاب و گرمایی شیشه، میزان انتقال گرما برای چنین پنجره‌هایی و یک سری شرایط را می‌توان محاسبه کرد. این محاسبات را می‌توان در کیلو وات (KW) انجام داد ولی برای فواید اقتصادی محاسبات را می‌توان بسته بر شرایط خاص در طول یک سال برای مکان ویژه به صورت KWH Pa (کیلووات ساعت در هر سال) بیان کرد.
پانل‌های شیشه در پنجره‌های دو جداره گرما را در هر دو مسیر به وسیلهٔ تابش، در سراسر قاب‌ها به وسیلهٔ جریان همرفتی و در درزهای اطراف به وسیلهٔ رسانش انتقال می‌دهد. میزان واقعی با این شرایط در تمام طول سال تغییر می‌کند و در حالیکه ارزش انرژی خورشیدی در زمستان بیشتر مورد استقبال قرار می‌گیرد، ولی ممکن است به افزایش هزینه‌های تهویه در تابستان منجر شود. انتقال ناخواسته گرما را می‌توان مثلاً با استفاده از پرده در زمستان و استفاده از سایبان در تابستان کاهش داد. در یک تلاش برای مقایسهٔ سودمند بین گزینه‌های ساخت پنجره، شورای رتبه‌بندی پنجره بریتانیا یک رتبه‌بندی انرژی پنجره (WER) با محدودهٔ A برای بهترین درجه و C,B و غیره برای درجات پائین‌تر تعریف کرد. این کار ترکیب افت گرما از طریق پنجره (ارزش U معکوس ارزش R) استفاده از انرژی خورشیدی (ارزش g) و افت گرما از طریق نشت هوا در اطراف چارچوب (ارزش L) را در نظر می‌گیرد. به عنوان مثال پنجره‌ای با رتبهٔ A در یک سال همان اندازه که گرما را از انرژی خورشیدی می‌گیرد از راه‌های دیگر از دست می‌دهد. (هر چند حداکثر انرژی بدست آمده در طول ماه‌های تابستان می‌باشد که ساکنین ساختمان به گرما نیازی ندارند) این روش عملکرد گرمایی بهتری را نسبت به دیوار معمولی نشان می‌دهد.
برای آنالیز مفصل احتمالات مطرح شده با این پنجره‌ها به لنیک طراحی انرژی غیرفعال خورشیدی مراجعه کنید.
عایق شیشه‌ای
اولین عایق شیشه‌ای در سال ۱۹۲۹ به وسیلهٔ شرکت مخصوص و حقوقی الکتردور ساخته شد. در سال ۱۹۴۷ کاربرد فرایند گرما در عایقهای شیشه‌ای مخصوص و حقوقی الکتردور ساخته شد. در سال ۱۹۴۷ کاربرد فرایند گرما در عایقهای شیشه‌ای منجر به تولید محصولی شد که اجراء و نمایش استثنائی آن شرکت را به موفقیت بین‌المللی رساند. خطوط تولید اتوماتیکی این محصول ۱۰ سال بعد در سال ۱۹۵۷ معرفی شد. این خط تولید در سال ۱۹۵۹ به وسیلهٔ اتحاد الکتروور و کارپونیوکس منجر به اختراع سدیور شده بعد از بنا شدن بازار عایق، در دهه ۱۹۶۰ شرکت در اولین پروژه بین‌المللی خودش را در خطر شکست دیده محصولات جدید در طول دهه ۱۹۷۰ که شامل میدان عایقهای مرکب برای خطوط انتقال قدرت یا نیرو و سیستم‌های راه‌آهن با کشتی حمل شده مکمل برزیلی آن، الکترویدرو در طول این دوره تأسیس شد. سال ۱۹۹۳ نیز شروع پروژه‌ای مشترک در چین است سدیور زیگونگ با تخصصی کردن عایقهای شیشه‌ای، و کارخانه ذوب فلزات (ریخته‌گری) سافام زیگونگ عناصر آهنی سازگار را ساخت.در اکتبر ۲۰۰۲، سدیور به وسیلهٔ وتروریدو، شرکتی با نام زمینه اسمی جدید اما با تاریخ طولانی و برابر و آبرومند و اعتباری تأسیس کرد. اصل و تروریدو بر می‌گردد به سال ۱۹۲۸ وقتی که پرنس پیتروگینوری کانتی پیش قدم شد.
این کارگاه‌ها در نقش رهبری و گسترش دادن یکی از محصولات شروع کردند. چگونگی خواستن تولیدات در این دوره شیشه‌های اوپتیکال بود. در ۱۹۴۰ این کارگاه‌ها در قسمت بشتر ایتالیا تعیین‌کننده اهمیت مالکیت گروه صنعتی IRI که در مورد محصول صنعتی محصولی برای مصارف نظامی توسط نیروی دریایی شروع کرد. نام s.a.i.v.a را گرفت.
بعد از جنگ جهانی دوم شرکت محصولاتش را که شامل موزائیک، سرامیک، ظروف غذا بود گسترش داد. در سال ۱۹۹۰ فیدنزا وتراریا، تولیدکننده قدیمی عایقهای شیشه‌ای و ظروف غذای ایتالیایی شرکت تأسیس شده را خصوصی کرد. در دهه ۱۹۲۰ فیدنزا وتراریا همچنین شروع به تولید شکلی از آجر شیشه‌ای بهتر به نام بلوک‌های شیشه‌ای یا شیشه تقویت شده چسبی کرد.
بلوک‌های شیشه‌ای در سال ۱۹۹۱ به عنوان پایه محصول و تیورو ریدو ریسکی پر خطر محسوب می‌شدند. با تصمیمات شرکت جدید رشد دائمی در طول یک سری از فراگیری‌ها بدعت گزاری‌ها بدست آمد. در طول دهه ۱۹۹۰ و ترواردو با تجارت چراغ شیشه‌ای روشن و وترری لودی، شرکتی با سابقه طولانی ۱۰ ساله، شرکت کزیچ، بلوک ویترا، یک سازنده متخصص بلوک شیشه‌ای شیشه‌سازی سنتی بوهمیان را غرق کرد.
برای گسترش و پوشش دادنش به سایر کاربران تکنیکی شیشه، در سال ۲۰۰۱ شرکت نمایندگی ایتالیایی دیلو، سازنده جهانی عایقهای شیشه‌ای برای خطوط انتقال قدرت را بدست آورد. این اولین قدم برای بدست آوردن رهبری در این زمینه بود. یادگیری و تحصیل سدیور، تولیدکننده شماره یک شیشه و عایقهای ترکیبی منجر به تولد گروه و ترواردو سدیور، رهبر صنعتی که بالاخره نام سیول را به خود گرفت شد.[۲]
منبع : wikipedia
عنوان بدون دیدگاه